THE MORE YOU IGNORE ME, THE CLOSER I GET

Σάββατο πρωί. 

Δυσάρεστο ξύπνημα γύρω στις 9 με εκατοντάδες, ίσως χιλιάδες, μάλλον εκατομμύρια σφυριές να χτυπάνε στο κεφάλι μου. Μα, βέβαια, βρήκαν ώρα και μέρα οι γείτονες της απέναντι πολυκατοικίας να αλλάξουν κουφώματα. 

Σηκώνομαι. Τουαλέτα. 

Δεν έχει χαρτί. Δε πειράζει θα κάνω ντους ούτως ή άλλως. Δεν έχει οδοντόκρεμα. Χάνω ήδη 0-2 και μάλιστα εντός έδρας, σκέφτομαι, και βγαίνω από το μπάνιο. 

Ντύνομαι.

Επόμενη στάση κουζίνα. 

Καφές και τοστ. Ιεροτελεστία. Ανοίγω την ψωμιέρα και

 ω! του θαύματος, η μέρα καλυτερεύει! 

Η γιαγιά μου έφτιαξε τσουρέκι, επειδή απλά της το ζήτησα. 

Στην άκρη το τοστ!

 3 φέτες τσουρέκι, χλαπ χλαπ! 

Και τώρα η ώρα της μουσικής. 

Από το πρωί τριγυρίζει στα αυτιά μου η μουσική του Morrissey. 

Με ξετρελαίνουν οι ΒρετανοΙρλανδικές παραφωνίες του. 

Hector was the first of the gang... 

το λάπτοπ τρέμει από την ένταση και γω χορεύω μανιακά! 

Next song please...

the more you ignore me, the closer I get...! 

Εδώ είμαστε, σκέφτομαι! 

Ένα τραγούδι για την περίπτωσή μου...

και παράλληλα μπαίνω στα emails μου και στο facebook. 

Μου αρέσει το facebook. 

Όλοι το κράζουν και όλοι έχουν! 

Ή το πιο αστείο. 

Κάποιοι δεν έχουν γιατί υποτίθεται το σνομπάρουν επειδή είναι ο μέγιστος ρουφιάνος (δε θα διαφωνήσω) αλλά έχουν skype, msn, google +, twitter (το χειρότερο απ'όλα -κατά τη γνώμη μου-, icq και της Παναγιάς τα μάτια! 

Hypocrites! 

Τελειώνει το τραγούδι και πάλι από την αρχή, 

the more you ignore me, the closer I get.

 Χμ... Είδες;

Κάπως έτσι είναι η κατάστασή μου τελευταία αλλά είναι μεγαλειώδες να ζεις τα συναισθήματά σου και να τα βιώνεις έτσι ακριβώς όπως σου κάθονται στο κεφάλι, αγνά, σχεδόν παιδιάστικα, έτσι δεν είναι;

Ούτως ή άλλως, όλα δρομολογούνται. 

Φοράω το μπικίνι, γλυστράει πάνω το φορεματάκι μου, μέσα στην τσάντα ένα βιβλίο, ένας τουριστικός οδηγός της Ελβετίας, αντηλιακό και το κινητό μου. 

Στη διαπασών ακόμα μια φορά και ...

φύγαμε! 

Καλό Σαββατοκύριακο! 

ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ...

Καλημέρα σε όλους μας!


Σήμερα έχει πάλι πολύ ωραία μέρα. 


Βγαίνω στο μπαλκόνι με το βρακί και νιώθω μια αίσθηση ελευθερίας. Οι θέσεις πάρκινγκ μπροστά μου είναι άδειες, δείγμα ότι οι γείτονές μου έχουν εγκαταλείψει την πόλη. Ευθεία μπροστά μου το πάρκο έχει δώσει πολλά τριαντάφυλλα και το γκαζόν μοσχοβολάει. Τα βαγόνια των τρένων γυαλίζουν από τον ήλιο και προσθέτουν κόκκινες, μπλε και πορτοκαλί πιτσιλιές στο κάδρο μου. 


Ακόμα περνάει από το στενό μας ο καρπουζάς με το Ντάτσουν του. " Εδώ τα καλά καρπούζια, κορίτσια" και ένα σωρό γριές κάνουν έναν κύκλο για να πάρουν δροσερό καρπουζάκι. 


Πού και πού, την ησυχία σπάει ο ήχος από κάποιο μεταλλικό εργαλείο που πέφτει με φόρα στο πάτωμα κάποιου από τα δύο συνεργεία αυτοκινήτων που έχουμε στο δρόμο μας. 


Ακούς όμως πολλά πουλάκια και τζιτζίκια. Και ίσως από το βάθος ακούγεται και κάποια τηλεόραση, ίσως και ένα ραδιόφωνο. 


Κάποια μαγειρεύει φασολάκια, ή μήπως κάποιο άλλο λαδερό. Από κάπου έρχεται και μια μυρωδιά μπριζόλας στο φούρνο. Από το δικό μου μπαλκόνι πηγαινοέρχεται ελαφρά μια αύρα βασιλικού, κάθε φορά που το αεράκι κουνάει μαλακά τα κλαδιά της γλάστρας μας. 


Παίρνω τον καφέ μου και κάθομαι στο βρεγμένο πλακάκι του μπαλκονιού μου, οκλαδόν, ακουμπάνε οι γοφοί μου στο δροσερό πάτωμα και κλείνω για λίγο τα μάτια μου. Γυρνάω χρόνια πίσω, στην ίδια γειτονιά και στην ίδια εποχή, όταν ήμουν παιδί και όλα γύρω μου ήταν τόσο ίδια αλλά και τόσο διαφορετικά. 


Νοσταλγώ το τότε και ευγνωμονώ τον εαυτό μου που είχε τη στοιχειώδη ρομαντική διάθεση να αποθηκεύει στη μνήμη του πράγματα που είναι τόσο δευτερεύοντα. 
Έχουμε 19 ρίζες τριαντάφυλλα στο παρτέρι. Και 7 παγκάκια στη σειρά. 
Και ο γείτονας με το παμπάλαιο κόκκινο όπελ παρκάρει πάντα αντίθετα στο μονόδρομό μας, στο ίδιο σημείο. 
Κάθε πρωί στις 9.30 χτυπάει το θυροτηλέφωνο ο ίδιος ταχυδρόμος. Και μου κάνει πάντα την ίδια ερώτηση. Πότε θα πάρεις μετάθεση στη Θεσσαλονίκη, Μαρία μου; Ξέρει το όνομά μου, το όνομα του γείτονα, του μηχανουργού, του ψιλικατζή. Κι ας μη ξέρουμε εμείς το δικό του. 


Κυλάει ο χρόνος,
μεγάλωσα και γω, 
δε ζω πια σε αυτή τη γειτονιά. 


Σπίτι των γονιών μου είναι, εγώ πού και πού έρχομαι εδώ, να όπως τώρα, που έχω-δεν έχω τρεις βδομάδες εδώ. 
Κι όμως, η ψυχή μου αγαπάει να βλέπει ότι όλα είναι στη θέση τους. 
Τα βαγόνια, ο καρπουζάς μας, τα τριαντάφυλλα, το καναρίνι μας. 


Αυτά είναι το μικρό μου παιδικό παρελθόν και με βοηθάει να ηρεμώ και να κάνω σχέδια για το μέλλον.
Πλημμυρισμένη με ατέλειωτη αγάπη στα στήθη. 

YOU'RE A GIVIN' CAUSE SHE'S A RECEIVER...

(Μερικές φορές, χρησιμοποιώ το, κατά τ'άλλα αδιάφορο μικρό μου, blog

για να εκφράσω τα "μέσα" μου, 

από ματαιοδοξία, από ελπίδα, από αναζήτηση παρηγοριάς, 

από αγανάκτηση, από ανάγκη απλή.

Το παρακάτω 

-που φυσικά δεν είναι δα και κάτι σημαντικό-

έχει συγκεκριμένο παραλήπτη.)

Ε! Σε σένα τα λέω... Κοίτα εκεί... 
Τους βλέπεις; 

Άνθρωποι έρχονται, άνθρωποι φεύγουν

άνθρωποι τρέχουν, άνθρωποι στέκονται

άλλοι σε προσπερνούν, άλλοι σε σπρώχνουν

άλλοι σε κοιτάζουν, άλλοι σε αγνοούν

για κάποιους αξίζεις πολλά, για άλλους είσαι ένα σκουπίδι

για κάποιους θα μείνεις αξέχαστος, για κάποιους μια στιγμούλα μοναχά

στο κέντρο όλων αυτών είσαι εσύ, εγώ

και όλα γυρίζουν γύρω μας

και μας κυκλώνουν, δημιουργούν ένα δαχτυλίδι 

και δημιουργούν μια πανδαισία από χρώματα, μυρωδιές και ήχους

και μεις εκεί, στη μέση

να κρατάμε τα χέρια σφιχτά και να ανεμίζουν τα μαλλιά μου τρελά

να γελάμε, να κλαίμε, να τρέχουμε, να πέφτουμε, να λατρεύουμε

να θέλουμε κι άλλο από αυτή τη δίνη

να ταξιδεύουμε με λύσσα

να αγαπάμε με πάθος 

να λυγίζουμε σαν κλαδάκια και μετά με φόρα να τεντωνόμαστε 

αφού το ξέρεις ότι σε εργάζομαι! 

αφού το ξέρεις...

αφού όλα τα ξέρεις! 

αφού και μένα με ξέρεις! 

Κι αν είναι όλα αυτά, σήμερα, 
εικόνες και ήχοι που δε σημαίνουν τίποτα
κάποια στιγμή, 
στο μέλλον που τολμώ να προβλέψω, 
όταν τα όνειρα και οι φιλοδοξίες θα γίνουν πράξη, 
θα καταλάβεις 
τι λέγαμε τότε...


γιατί όλα τα ξέρεις! 
και περισσότερο απ' όλους, εμένα!

PS1: Quiz: Αν και ελαφρά παραφρασμένο, σε ποιο τραγούδι ανήκει ο τίτλος; 
PS2: Έστω και έτσι, αλλόκοτα, τα είπα και ησύχασα! Ουφ!

ΜΕΣΑ ΑΠΟ 20 ΕΙΚΟΝΕΣ

Είστε να παίξουμε ένα παιχνιδάκι; 

Απαντήστε στις ερωτήσεις που ακολουθούν προσθέτοντας κάτω από την ερώτηση τη δική σας απάντηση σε μορφή φωτογραφίας / εικόνας που θα την αντλήσετε από το Google Reader. Η πρώτη φωτογραφία που θα βρείτε στην αναζήτηση θα την προσθέσετε ως απάντηση! 

Για να δούμε! Μπορείτε να καταλάβετε τις απαντήσεις μου; Έχουμε κοινά! 

Είμαι περίεργη να δω και τις δικές σας απαντήσεις! 

1. Η ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΩΝ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΜΟΥ

2. ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΣ

3. ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ

4. ΤΟ ΑΓΑΠΗΜEΝΟ ΣΟΥ ΜEΡΟΣ

5. ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΟΥ ΦΑΓΗΤΟ

6. ΤΟ ΑΓΑΠΗΜEΝΟ ΣΟΥ ΖΩΟ

7. ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΟΥ ΧΡΩΜΑ

8. ΤΟ ΜEΡΟΣ OΠΟΥ ΓΕΝΝHΘΗΚΕΣ

9. ΤΟ ΜEΡΟΣ OΠΟΥ ΖΕΙΣ

10. ΤΟ OΝΟΜΑ ΕΝOΣ ΚΑΤΟΙΚIΔΙΟΥ ΖΩΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΕΣ

11. ΤΟ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ ΣΟΥ ΣΤΟ BLOG

12. ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚO ΣΟΥ OΝΟΜΑ

13. ΤΟ OΝΟΜΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙAΣ ΣΟΥ ΑΠO ΤΗΝ ΠΛΕΥΡA ΤΗΣ ΜΗΤEΡΑΣ ΣΟΥ

14. ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΣΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ

15. ΜΙΑ ΚΑΚΗ ΣΟΥ ΣΥΝΗΘΕΙΑ

16. ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΣΟΥ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

17. ΕΝΑ ΠΡΟΤΕΡΗΜΑ ΣΟΥ

18. ΕΝΑ ΕΛΑΤΤΩΜΑ ΣΟΥ

19. ΤΟ ΑΓΑΠΗΜEΝΟ ΣΟΥ ΑΜAΡΤΗΜΑ

20. ENA ATOMO ΠΟΥ ΘΑΥΜΑΖΕΙΣ

ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΜΑΣ

"Τώρα τι να σου πω; 

Με έχεις αφήσει ξεκρέμαστη εδώ και πόσο καιρό σε μια άρρωστη κατάσταση που πλέον δε μπορώ να διαχειριστώ. Και με αφήνεις να παίζω ακόμα σε αυτό το άρρωστο παιχνίδι. 

Έχω φορτωθεί στην πλάτη μου του κόσμου όλου τις ενοχές και ακόμα και σήμερα απολογούμαι για κάθε μου κίνηση λες και κάνω σφάλματα.

Απολογούμαι για πράγματα που μου δίνουν ευτυχία και αίσθηση ελευθερίας.

Ηθικολογείς για τις επιλογές μου την ίδια στιγμή που ασκείς πάνω μου ψυχολογική βία.

Κάθομαι και σε ακούω γιατί παρά τα βάσανα και τη θλίψη που μου έχεις προκαλέσει δε παύω να κατανοώ ότι το δικό σου υπόβαθρο μέχρι εκεί δίνει και φτάνει.

Πόσο όμως πια να προσπαθώ να έρθω εγώ στη δική σου θέση;

Γιατί δε μ' αφήνεις πια ήσυχη και με παιδεύεις;

Γιατί κάθε τόσο στοιχειώνεις τα σχέδιά μου, τα όνειρά μου, το μέλλον μου;

Γιατί ενώ θα έπρεπε να ξεριζωθείς απ' τα βάθη μέσα στα στήθια μου υπάρχεις ακόμα εκεί;

Προσπαθώ να ξεφύγω εδώ και εκατοντάδες μέρες από αυτή τη δίνη που μέσα της έχω παγιδευτεί.

Αλλά όπου και να στρέφω το κεφάλι μου βλέπω εσένα, τα πράγματά σου, την επιρροή σου, την εικόνα σου και την αύρα σου.

Και έχει γίνει μια εμμονή που μου έχει εγκλωβίσει μέσα τα ανώτερα συναισθήματά μου,

κι ενώ νιώθω ότι η ευαισθησία μου μπορεί να με θρυμματίσει, με έχεις μετατρέψει σε άκαμπτο και άκαρδο ον. 

Φτάνει πια αυτός ο φαύλος κύκλος. Σταμάτα να με κάνεις να απολογούμαι γι' αυτό που είμαι. Ναι! Αυτό είμαι. Αυτή είμαι. Είτε σου αρέσει, είτε όχι. 

Άσε με επιτέλους μόνη μου. 

Ασε με ελεύθερη.

Δεν αντέχω ούτε τη φωνή σου, ούτε την παρουσία σου. 

Μαζεύω απόψε ότι έμεινε από την πληγωμένη μου αξιοπρέπεια και φεύγω μακριά. 

Μείνε μόνος σου, μέσα στον ηθική που εσύ έπλασες, στη μιζέρια σου και στην αθλιότητα που υπηρετεί το μυαλό σου και σκέψου ότι έχασες τη μοναδική ευκαιρία να σε αγαπήσει ένα άλλο πλάσμα με όλη την ταπεινότητα και την απλότητα όλου του κόσμου μαζί."

ΑΥΤΗ Η ΣΗΜΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΝΟΣΤΙΜΗ!

Σε λίγες μέρες θα πάω στην Ελβετία. 

Έψαχνα, λοιπόν, στο διαδίκτυο για να βρω μια έξυπνη εικόνα με τη σημαία της χώρας για να τη βάλω σαν φωτογραφία προφίλ στο facebook.

Έτσι έπεσα πάνω σε κάτι απίστευτες δημιουργίες! 

Στην Αυστραλία στα πλαίσια ενός φεστιβάλ γεύσεων κάποιοι δημιούργησαν πιάτα εμπνευσμένα από τις σημαίες κρατών 

και ιδού τα αποτελέσματα!

η Ελβετία

η Βραζιλία

η Αυστραλία

η Γαλλία

η Ιταλία

η Ινδία

η Ελλάδα

ο Λίβανος

η Κορέα

η Ιαπωνία

η Ισπανία

το Βιετνάμ

Ποια σημαία σας άρεσε περισσότερο; 

Σάββατο είναι... Εμπρός, όσοι μπορείτε, στις όμορφες παραλίες μας για βουτιές και ξάπλες! 

Τα φιλιά μου! 

Ο ΑΗ ΠΟΝΤ, Ο ΑΗ ΛΑΙΝΕΡ ΚΑΙ Ο ΑΗ ΣΚΡΙΜ!

Ξέρετε ότι έχω άπειρο ελεύθερο χρόνο τους καλοκαιρινούς μήνες. 

Και άπειρο χρόνο να σερφάρω. 

Υπάρχουν μεγάλα διαστήματα που μπορεί να μην ανοίγω καν το blog μου.Αυτές τις μέρες, μιας και η ζέστη με κρατάει σχεδόν όλη τη μέρα μέσα στο σπίτι, άρχισα να ασχολούμαι με διαδικτυακά πράγματα που έπεφταν κατά καιρούς στο βλέμμα μου αλλά δε τα λάμβανα ποτέ στα σοβαρά. 

Για παράδειγμα, οι σύγχρονοι άγιοι! Μα τι γέλιο είναι αυτό! Πώς μου είχαν ξεφύγει εμένα τόσο καιρό! Κάθισα και τους μάζεψα όλους μαζί! (μιλάμε για τέτοιο κάψιμο)

Σας τους χαρίζω! (Αν μου έχει ξεφύγει κανείς, πείτε το, να ενισχύσουμε τη λίστα)

Πάμε λοιπόν! 

ο Αη - Λάιτερ

ο Αη - Λάικ

ο Αη - Λάινερ

ο Αη - Νστάιν

ο Αη - Παράτα μας

ο Αη - Σκριμ

ο Αη - Σοτ Δε Σέριφ

ο Αη - Σπάι

ο Αη - Οφ Δε Τάιγκερ

ο Αη - Θαλή

ο Αη - Χάσου

ο Αη - Κι Ντο

ο Αη - Σι Γιου

ο Αη - Ποντ

ο Αη - Αη Αη Αη Αη Αη Πουέρτο Ρίκο

ο Αη - Χάσου Μωρή

Ποιος από όλους τους άγιους σας αρέσει περισσότερο; 

Καλό Σαββατοκύριακο! 

Σας φιλώ!