THE MORE YOU IGNORE ME, THE CLOSER I GET

Σάββατο πρωί. 

Δυσάρεστο ξύπνημα γύρω στις 9 με εκατοντάδες, ίσως χιλιάδες, μάλλον εκατομμύρια σφυριές να χτυπάνε στο κεφάλι μου. Μα, βέβαια, βρήκαν ώρα και μέρα οι γείτονες της απέναντι πολυκατοικίας να αλλάξουν κουφώματα. 

Σηκώνομαι. Τουαλέτα. 

Δεν έχει χαρτί. Δε πειράζει θα κάνω ντους ούτως ή άλλως. Δεν έχει οδοντόκρεμα. Χάνω ήδη 0-2 και μάλιστα εντός έδρας, σκέφτομαι, και βγαίνω από το μπάνιο. 

Ντύνομαι.

Επόμενη στάση κουζίνα. 

Καφές και τοστ. Ιεροτελεστία. Ανοίγω την ψωμιέρα και

 ω! του θαύματος, η μέρα καλυτερεύει! 

Η γιαγιά μου έφτιαξε τσουρέκι, επειδή απλά της το ζήτησα. 

Στην άκρη το τοστ!

 3 φέτες τσουρέκι, χλαπ χλαπ! 

Και τώρα η ώρα της μουσικής. 

Από το πρωί τριγυρίζει στα αυτιά μου η μουσική του Morrissey. 

Με ξετρελαίνουν οι ΒρετανοΙρλανδικές παραφωνίες του. 

Hector was the first of the gang... 

το λάπτοπ τρέμει από την ένταση και γω χορεύω μανιακά! 

Next song please...

the more you ignore me, the closer I get...! 

Εδώ είμαστε, σκέφτομαι! 

Ένα τραγούδι για την περίπτωσή μου...

και παράλληλα μπαίνω στα emails μου και στο facebook. 

Μου αρέσει το facebook. 

Όλοι το κράζουν και όλοι έχουν! 

Ή το πιο αστείο. 

Κάποιοι δεν έχουν γιατί υποτίθεται το σνομπάρουν επειδή είναι ο μέγιστος ρουφιάνος (δε θα διαφωνήσω) αλλά έχουν skype, msn, google +, twitter (το χειρότερο απ'όλα -κατά τη γνώμη μου-, icq και της Παναγιάς τα μάτια! 

Hypocrites! 

Τελειώνει το τραγούδι και πάλι από την αρχή, 

the more you ignore me, the closer I get.

 Χμ... Είδες;

Κάπως έτσι είναι η κατάστασή μου τελευταία αλλά είναι μεγαλειώδες να ζεις τα συναισθήματά σου και να τα βιώνεις έτσι ακριβώς όπως σου κάθονται στο κεφάλι, αγνά, σχεδόν παιδιάστικα, έτσι δεν είναι;

Ούτως ή άλλως, όλα δρομολογούνται. 

Φοράω το μπικίνι, γλυστράει πάνω το φορεματάκι μου, μέσα στην τσάντα ένα βιβλίο, ένας τουριστικός οδηγός της Ελβετίας, αντηλιακό και το κινητό μου. 

Στη διαπασών ακόμα μια φορά και ...

φύγαμε! 

Καλό Σαββατοκύριακο!