Και τι δε γίνεται αυτές τις μέρες!
Πρώτα απ' όλα,
η κυβέρνησή μας αποφάσισε να ποινικοποιήσει τη μη πληρωμή των διοδίων! Το έχετε μάθει, έχετε εκνευριστεί, μαζί με εσάς και εγώ... Αλλά πραγματικά, ακόμα και έτσι, εγώ θα συνεχίσω να σηκώνω τη μπάρα. Για να καταλάβετε, δε φτάνει που θέλω 120 ευρώ βενζίνη για να πάω και να έρθω Χαλκίδα - Θεσσαλονίκη, θέλω και άλλα 45 ευρώ για τα διόδια!
Τι; 165 ευρώ;
Για μισό λεπτό...
Ας το μεταφράσουμε σε δραχμές...
120 ευρώ σε βενζίνες σημαίνει 40.890 δραχμές...
45 ευρώ σε διόδια σημαίνει 15.333 δραχμές...
Το διανοείστε;
Πότε μωρέ πληρώναμε συνολικά 56.223 δραχμές για να πάμε και να διανύσουμε 500 χιλιόμετρα να πάμε και άλλα τόσα για να έρθουμε;
Θα τρελαθούμε τελείως;
Εγώ σας το λέω, επαναστάτρια των διοδίων έχω γίνει! Έχω φεσώσει την εθνική οδό, κατεβαίνω από το αμαξάκι μου, σηκώνω τη μπάρα και συνεχίζω! Και δε θα σταματήσω να το κάνω αν δεν μειωθούν οι τιμές και αν δεν πάψουν να ξεφυτρώνουν σταθμοί δεξιά και αριστερά!
Πάντως ένα παράδειγμα από την Αίγυπτο, δε μπορούμε να πάρουμε;
Είδες, οι άνθρωποι, αγανάκτησαν!
Βγήκαν στους δρόμους, διεκδίκησαν, μάτωσαν, επέμειναν, φώναξαν, πήγαν κόντρα στον αυταρχισμό και νίκησαν! Μα τι δικαίωση... Βέβαια, εννοείται πως η πτώση Μουμπάρακ δε συνεπάγεται και λύση των χιλιάδων προβλημάτων τους εν μία νυκτί και ούτε πιστεύω ότι θα είναι μια εύκολη ή πεντακάθαρη διαδικασία η αποκατάσταση μιας δημοκρατικής συνθήκης στην Αίγυπτο... αλλά ο λαός ξύπνησε!
Εμείς πότε θα ξυπνήσουμε, απορώ!
Πάμε στα πιο light;
Γύρω μου όλοι σμίγουν!
Βοήθησε ο καιρός;
Ποιος ξέρει;
Στο σχολείο μου παρατηρώ δυο μαθητούδια μου γύρω στα 11 ετών, το Θανάση και τη Φρειδερίκη...
Τι να σας πω; Λιώνω!
Σηκώνεται η Φρίντα στον πίνακα να λύσει μια άσκηση, λιώνει ο Θανασάκης, ζωγραφίζει η Φρίντα, τρέχει ο Θανασάκης να της ξύσει τις ξυλομπογιές, κλαίει η Φρίντα, πλακώνει στο ξύλο ο Θανασάκης όλο το σχολείο, λέει ανέκδοτο ο Θανάσης, χαχανίζει η μικρή, τρώει αυτή κρουασάν, δίνει το μισό στον μικρό γόη... Τι να σας πω, έρωτας!
Όλες οι φίλες μου φλερτάρουν, οι φίλοι μου έχουν επιδοθεί σε αναζήτηση μελισσούλας... Είδατε τι καλό κάνουν οι Αλκυονίδες μέρες; Τα ραντάρ τους έχουν σηκωθεί πάνω από το κεφάλι και κεντράρουν σε ό,τι κινείται! Φανταστείτε να μπει η Άνοιξη τι έχει να γίνει!
Έρχεται και ο Άγιος Βαλεντίνος αύριο! Καταφτάνει μέσα στο κιτς με σοκολατάκια, τουρτίτσες, μπαλονάκια, αρκουδάκια, λουλουδάκια, καρτούλες, τραγουδάκια, όλα στα κόκκινα, όλα σε σχήμα καρδιάς, όλα με γκλίτερ!
Εντάξει, ναι, οκέι, έχετε δίκιο, είναι εμπορικό, είναι εκβιασμένο, είναι βλακεία, είναι γλυκανάλατο, είναι μπλιαχ, είναι..., είναι..., αλλά...
και τι πειράζει που μια μέρα το χρόνο συντονιζόμαστε όλοι μαζί να ζαχαρώσουμε και να μελώσουμε παρέα;
Εν τω μεταξύ, έχω όρεξη για φαγητό σε εστιατόριο με διεθνή κουζίνα...
Μήπως εσείς, οι bloggoφίλοι μου που μένετε στην Αθήνα, μπορείτε να μου προτείνετε κάποιο εστιατόριο; Είμαι ανοιχτή σε κάθε είδους πρόταση, αρκεί να έχει νόστιμο φαγητό!
Σας φιλώ γλυκά!
Chinese
French
German
Italian
Japanese
Korean
Russian
Spanish
Παρότι ξέρω ότι μισείς τα copy paste, θα αντιγράψω σχεδόν το σχόλιο μου σε ανάρτηση του turi για τους Αιγύπτιους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈστω ότι παραδειγματιστήκαμε από τους Αιγυπτιου, έστω ότι μαχόμαστε και καταφέρνουμε να πέσει η κυβέρνηση και παρθούν πίσω τα όποια αντιλαϊκά μέτρα. Μετά σωθήκαμε?
Όπως είπε ο πρόεδρος του ελληνογερμανικού επιμελητηρίου στην εκπομπή της Τσαπανίδου:
"Στην Ελλάδα ζείτε την χειρότερη δικτατορία. Τη δικτατορία του άδειου ταμείου. Γιατί ακόμη και ο χειρότερος δικτάτορας, μπορεί να πάρει κάποια στιγμή από λόγια, να αποφασίσει να παραιτηθεί ή ακόμη και να επαναστατήσουμε και να τον ρίξουμε. Το άδειο ταμείο όμως, ότι και να γίνει θα βρίσκεται εκεί..."
Όσο για του Αγίου Βαλεντίνου, όσο σαχλή και να είναι η γιορτή έχει μία γλύκα...
κακά τα ψέματα και να φύγει το μνημόνιο και όσοι το στήριξαν τι θα κάνουμε μετά?? Άσε που και οι Αιγύπτιοι ένας Θεός ξέρει που θα καταλήξουν. Όσο για τα μικρά που ερωτεύονται τα ζηλεύω λίγο που μπορούν να το κάνουν αυτό χωρίς να σκέφτονται και να υπεραναλύουν όπως εμείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι γλυκιά που είσαι! Γράφεις πολύ σωστά! Η κοπελάρα στο άβαταρ εσύ είσαι; Πολύ όμορφη... Keep on blogging!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά κανεις και δε πληρωνεις διοδια!
ΑπάντησηΔιαγραφήτο παραχεσανε!
Για Βαλεντινους δε θελω να ακουω γιατι εκνευριζομαι!
Μπράβο για διόδια.. αν όλοι το κάνουμε, κάτι θ’ αλλάξει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το ‘σμίξιμο’ κι εγώ τοχω παρατήσει, ολονών το μάτι ‘παίζει’ πολύ…
Όσο για τους παιδικούς έρωτες είναι το κάτι άλλο
Μόνο γι αυτά αξίζει ο Βαλεντίνος…
ελπίζω συναδέλφι να μην μας πάρει και εμάς 30 χρόνια, όπως πήρε στους Αιγυπτίους, για να ξυπνήσουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μαζί σου για το θέμα των διοδίων. Μα έλεος πια! φτάνουμε σε σημείο να μας πιάνουν τον κώλο και να λέμε ευχαριστώ!
Υ.γ το θέμα "Άγιος Βαλεντίνος" δεν θα το ακουμπήσω!
μου φάνηκε τις προάλλες που ανεβαινα Θεσσαλονίκη, ότι είδα στα διόδια έναν ερωτευμένο Αιγύπτιο, που κράταγε μπαλόνια με καρδούλες να βοηθάει τον κόσμο αν περνάει τις μπάρες...
ΑπάντησηΔιαγραφήόσο για το φαγητό δυστηχώς δεν ξέρω απο Αθήνα...
καλως σε βρήκα...
Τελικά ο σημαντικότερος και αγνότερος έρωτας της ζωής μας είναι ο παιδικός. Έλιωσα με τα μαθητούδια σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα