FROM NOORDWIJK WITH LOVE - Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ BLOG ΜΟΥ

Τον Αύγουστο του 2009 βρέθηκα για τέταρτη φορά στην Ολλανδία...
Αγαπημένος προορισμός και μεγάλο συναισθηματικό δέσιμο με τους ανθρώπους της...
Καθώς, πλέον, είχα γυρίσει τόσες πόλεις και χωριά της και είχα σουλατσάρει σε τόσα μέρη, γέφυρες και κανάλια, είχα διαπιστώσει ότι ποτέ δεν είχα βρεθεί στη θάλασσα!!!

Η Ολλανδία φημίζεται για τα μεγάλα αρδευτικά έργα της και για τα τεράστια φράγματά της που την έχουν γλιτώσει από καταστροφικές πλημμύρες.
Ήθελα να βρεθώ και εγώ λοιπόν σε μια από τις μεγάλες αμμουδερές παραλίες της, όχι για να κολυμπήσω αλλά για να θαυμάσω το φαινόμενο της άμπωτης και της παλίρροιας σε όλο του το μεγαλείο!

Στην εκδρομή που κανόνισα από την Utrecht με συνόδεψαν τρεις φίλοι μου από τη σχολή, ο Jan - Bernd από τη Γερμανία, η Anna από την Αργεντινή και η Dalya από την Τουρκία. Απίστευτα παιδιά, ο καθένας με ένα εντελώς διαφορετικό background σε κουλτούρα και καταβολές αλλά όλοι μας με πολύ μεγάλη διάθεση να γνωριστούμε, να περάσουμε καλά, να συζητήσουμε, να μοιραστούμε...

Συμφωνήσαμε λοιπόν αυτήν την εκδρομή στη θάλασσα και σύντομα βρεθήκαμε σε ένα τουριστικό - για τους Ολλανδούς - χωριό, το Νoordwijk που βρίσκεται πολύ κοντά στη Χάγη.
Πετύχαμε τη θάλασσα στη φάση που ήταν τραβηγμένη μέσα και είχε φανερωθεί μια μεγάλη έκταση από βρεγμένη άμμο, πάνω στην οποία παρέες και οικογένειες σουλατσάρανε νωχελικά.

Ήμασταν ιδιαίτερα τυχεροί γιατί ήταν μια πραγματικά πολύ καλή και ζεστή μέρα για τα Ολλανδικά δεδομένα (25 βαθμοί κελσίου) και έτσι ήπιαμε μπύρες στην άμμο και μιλούσαμε πραγματικά περί ανέμων και υδάτων.

Ξαφνικά βρέθηκαν μπροστά μας πολλά Ολλανδάκια τα οποία είχαν κατέβει από ένα εστιατόριο όπου έτρωγαν για να παίξουν στη θάλασσα. Ασυναίσθητα είχαν σταθεί το ένα δίπλα στο άλλο με βάση το ύψος τους, από το ψηλότερο - και μάλλον το μεγαλύτερο - προς το μικρότερο, χωρίς μάλλον να το καταλάβουν! Μου φάνηκαν τόσο αστεία και χαριτωμένα που απλά σηκώθηκα και τα φωτογράφησα από πίσω. Μόλις με πήραν χαμπάρι άρχισαν να παίρνουν πόζες και έτσι τα φωτογράφισα και την ώρα που χοροπηδούσαν!

Δεν χειρίζομαι καλά την φωτογραφική μηχανή, μπορώ να πω ότι δεν έχω καν το μάτι ή το ταλέντο για να τραβήξω σωστά, αλλά μου άρεσε πολύ αυτή η εικόνα και αποφάσισα να την κάνω σημαία σε αυτό το μικρό ηλεκτρονικό ημερολόγιο που κρατάω.

Να και μερικές άλλες φωτογραφίες: