ΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΤΑ ΓΡΗΓΟΡΑ

Γεια χαρά σε όλους...

Μεγάλη τραγωδία...

Το laptop μου τα έφτυσε από υπερτροφοδότηση της ΔΕΗ και το έστειλα στον ειδικό, μπας και μπορέσουμε να το αναστήσουμε...

 Ελπίζω ο Στέφανος να κάνει το θαύμα του. Το καλό βέβαια είναι ότι έχω σώσει τα πάντα σε εξωτερικό σκληρό δίσκο οπότε δε θα κλάψω με μαύρο δάκρυ και τα αρχεία μου. Μήνυση μπορώ να κάνω στη ΔΕΗ; Αναρωτιέμαι!

'Εχω μείνει λοιπόν χωρίς μέσο για να blogάρω και νιώθω κάπως άβολα να μπαίνω από το κινητό μου.

Δεν είναι ιδιαίτερα βολικό να διαβάζω τις αναρτήσεις σας μέσα από ελαχίστων ιντσών οθόνη οπότε έχω χάσει τα νέα σας και σίγουρα θα στρωθώ με μεγάλη αφοσίωση στο διάβασμα όταν πάρω πίσω σώο το laptop μου!

Τώρα σας γράφω από το σχολείο, έχω κενό, δεν υπάρχει ψυχή στο γραφείο και προφανώς δεν υπάρχουν αδιάκριτα βλέμματα προς την οθόνη μου και έτσι μπορώ να σας πω και δυο λογάκια...

Καταρχήν, νιώθω συγκλονισμένη από την καταστροφή στην Ιαπωνία. Θεωρώ αξιοπρεπέστατη τη στάση που κρατούν οι πολίτες, είναι δε αξιοθαύμαστο το πόσο οργανωμένοι είναι και πώς αντιλαμβάνονται και συμμορφώνονται με τις εντολές των υπευθύνων για μέτρα, ψυχραιμία και αντιμετώπιση της κατάστασης. 

Έπειτα αναδύθηκε και ένα θέμα που δεν το είχα λάβει σοβαρά υπόψιν μου πριν, δηλαδή την ύπαρξη πυρηνικών εργοστασίων στην Ευρώπη, στο σπίτι μας δηλαδή. Πράγματι, το ενδεχόμενο κάποιου πυρηνικού ατυχήματος μου φαίνεται εφιαλτικό, όχι τόσο για μένα, αλλά για τις επόμενες γεννήσεις παιδιών. Υποφέρω και μόνο στην ιδέα ότι τα μωρά που θα γεννηθούν από δω και μπρος στην Ιαπωνία πιθανόν να αντιμετωπίζουν ασύληπτα προβλήματα υγείας.

Λυπηρό και τρομακτικό, ταυτόχρονα...

Μιας και το θυμήθηκα, έχω νέα σχετικά με τον ηλίθιο που με ταλαιπωρεί...

Έχει μία εβδομάδα περίπου που με έχει αφήσει ανενόχλητη.

Ούτε μηνύματα, ούτε τηλέφωνα, ούτε στριμώγματα στις γωνίες, ούτε υστερίες και υπερβολές.

Νιώθω ανακουφισμένη αλλά ελπίζω αυτή η ηρεμία εκ μέρους του να συνεχιστεί γιατί δε θα άντεχα άλλη ταλαιπωρία...

Α, και κάτι για το τέλος.

Ξεκινάω pilates και yoga...

Αν ακούσετε κάτι αααααχ, βααααχ ή παρατεταμένα και επαναλαμβανόμενα "πονάω-πονάω-πονάω" από Εύβοια μεριά μη τρομάζετε, εγώ είμαι και μου κάνουν ασιατικά βασανιστήρια!

Έχει κάνει κάποιος από σας αυτού του είδους τη γυμναστική;

Θέλω λεπτομέρειες, εμπειρίες και συμβουλές!

Αχ, ήθελα να σας γράψω και άλλα, μα χτύπησε το κουδούνι...

Σας φιλώ έναν - έναν!



ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΜΟΥ ΜΥΣΤΙΚΑ!

Όλοι μοιράζεστε μικρά μυστικά σας και απολαμβάνω να τα διαβάζω. 

Κάτι τέτοια "παιχνιδάκια" μου αρέσουν πάρα πολύ.

Να λοιπόν και μια 7άδα από δικά μου μικρά μυστικά και ιδιοτροπίες! 

Ελπίζω να σας βοηθήσουν για να με γνωρίσετε λίγο καλύτερα! 

1. Φοβάμαι τα γκαζάκια, τα λεωφορεία και τα ασανσέρ! 

2. Μισώ τα τσίρκο, τα άλογα, τα κολοκυθάκια και τα συκώτια. 

3. Δε ξέρω να κάνω ποδήλατο! 

4. Ταξιδεύω μετά μανίας στο εξωτερικό.

5. Μαθαίνω μόνη μου Ολλανδικά! Μιλάω αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά. 

6. Κάποτε βγήκα ραντεβού με κάποιον όπου κατόπιν έμαθα ότι έπαιζε ποδόσφαιρο στον Ajax.

7. Το "Μάριον" είναι μια εβραϊκή εκδοχή του ονόματός μου. 

Τα φιλιά μου σε όλους σας, 

καλό σαββατοκύριακο! 

ΤΟ BLOG ΜΟΥ ΑΠΕΚΤΗΣΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΤΟΥ HATER!

Μέχρι τώρα η blogόσφαιρα μου έχει φερθεί καλά!
Αλλά τις τελευταίες μέρες το σκηνικό ανατράπηκε! 
Αναρωτιόμουν:
 ο ανώνυμος δαίμων δε θα χτυπούσε το δικό μου blogάκι;
 Όσο είχα λίγους αναγνώστες, άνθρωπος δε σκεφτόταν να με πικάρει ή να προσπαθήσει να μου τη σπάσει.


Όχι πια! 


Τώρα μάλλον ενόχλησα τον συγκεκριμένο κύριο ή τη συγκεκριμένη κυρία και αποφάσισε να μου κάνει δύο επισκέψεις με αφορμή το τελευταίο μου ποστ!


Διαβάστε:

Κάτσε να σε πάρουν χαμπάρι οι Ψαχνιώτες και να δείς τι γέλιο που θα πέσει.

Ανώνυμος στις 4/3/2011

Ψάρωσες λούκρα? που να δείς και την συνέχεια.

Ανώνυμος στις 6/3/2011

Ε,ναι λοιπόν! 
Έχω και γω επισήμως αποκτήσει έναν hater! 
Καλά ε; Γουστάρω. 


Αγαπητέ μου hater, 
σε ευχαριστώ πολύ για τις μπανάλ απειλές σου. Με κάνεις να νιώθω σημαντική γιατί φυσικά μόνο οι διασημότητες δέχονται ή κύματα λατρείας ή κύματα μίσους. 


Έχω όμως να σου επισημάνω τα εξής:


ως δασκάλα:
Η λέξη δείς είναι μονοσύλλαβη και δεν τονίζεται.
Η λέξη που όταν ρωτάμε παίρνει τόνο. Στο "πού να δεις και τη συνέχεια" βάζουμε τόνο γιατί είναι έμμεση ερώτηση. 
Το άρθρο τη στο "την συνέχεια" δεν παίρνει ν γιατί ακολουθεί /σ/. 


ως straight:
Η λέξη λούγκρα αναφέρεται σε άνδρες ομοφυλόφιλους, όχι σε straight γυναίκες, εκτός αν είσαι τόσο ανόητος ώστε να μην καταλάβεις το φύλο μου και τις σεξουαλικές επιλογές μου - τα αναφέρω όλα αναλυτικά σε προηγούμενες αναρτήσεις-


ως φίλη Ψαχνιωτών:
Οι πρώτοι που διαβάζουν τις αναρτήσεις μου είναι οι φίλοι μου εδώ στα Ψαχνά. Total fail η απειλή σου!


Πάντως σε ευχαριστώ πολύ που λατρεύεις να με μισείς! 
Νιώθω ήδη σταρ!  

LOVE ME BLENDER (ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ANAKATA AGAIN)

Γεια χαρά! 
Χάθηκα λίγο ε; 
Και σεις κατευθείαν να μου στείλετε email και να με κράξετε! 
 Δεν ήξερα ότι σε κάποιους θα ήμουν κάπως σημαντική, έστω και λίγο. 
Το σκεφτόμουν το πρωί στο σχολείο και γελούσα μόνη μου. 
Έπειτα πήρα μάτι το τελευταίο ποστ της Νεφελοκοκκυγίας  (κάνε κλικ πάνω στο όνομα για να δεις τι έγραψε) που πάνω κάτω διάβασε τη σκέψη μου (μα πώς έγινε αυτό να είμαστε πάντα στο ίδιο mood ρε κορίτσι;) και έριχνα κλεφτά χαμογελάκια. 
Τελικά σε αυτή τη blogογειτονιά του διαδικτύου δεν είμαστε μόνοι...


Τα νέα μου λοιπόν... 
Δεν είναι και τόσο ευχάριστο αυτό που θα αναλύσω τώρα αλλά πρέπει να ζητήσω μια συμβουλή... 
Στην προηγούμενη ανάρτησή μου σας ανέφερα εν τάχει πώς μου κολλάει ένας τύπος. 
Πηγαίνουμε μαζί σε μια επιμόρφωση και έκανα το μοιραίο λάθος να είμαι αρκετά ευγενική και φιλική μαζί του - όπως και με τα υπόλοιπα άτομα της ομάδας-. 
Τι το ήθελα; 
Άρχισε να με πλησιάζει, έπειτα ζήτησε το τηλέφωνό μου και όταν αρνήθηκα ευγενικά να του το δώσω το βρήκε από τον κατάλογο με τα ονόματά μας (προσωπικά δεδομένα μηδέν - άλλο θέμα συζήτησης αυτό) 
Ξεκίνησε τα τηλέφωνα, τα μηνύματα, τις υστερίες... 
Δεν απαντούσα. 
Μετά άρχισε να με παρακολουθεί με το αμάξι του, πίσω από το δικό μου, γνωρίζοντας πού περίπου βγαίνω μου έστελνε μηνύματα τύπου: "¨ξέρω ότι είσαι στη Χαλκίδα, θα ψάξω ένα - ένα τα μαγαζιά να σε βρω" και διάφορα άλλα. 
Φυσικά κατά τη διάρκεια της επιμόρφωσης είναι κύριος, σχεδόν δε μου απευθύνεται. 
Ο εφιάλτης ξεκινάει αφού τελειώσει το μάθημα. 
Έχω απηυδήσει!
 Τι να κάνω ρε παιδιά με αυτόν τον ανόητο τύπο;
 Δεν αντέχω άλλο, έχουν περάσει 2 μήνες και γίνεται όλο και χειρότερη η κατάσταση!
 Κάθε συμβουλή δεκτή...


Κατά τ' άλλα, είμαι αρκετά χαρούμενη γιατί από αύριο θα φιλοξενώ τους Άγγλους φίλους μου! Είχαμε γνωριστεί στο couchsurfing τον Νοέμβρη και ξανάρχονται στην Ελλάδα και στην Εύβοια (μα καλά υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που θέλει να δει τα Ψαχνά για δεύτερη φορά στη ζωή του; Ναι, υπάρχει!) Θα τους γυρίσω στα βουνά και τα λαγκάδια της γύρω περιοχής οπότε από Δευτέρα που θα σας γράψω τα νέα μου θα έχω γάμπες-πέτρα! 


Σήμερα το πρόγραμμα έχει Αθήνα και συνάντηση με αγόρι - καινούρια γνωριμία. 
Μη με ρωτάτε λεπτομέρειες. 
Και γω τώρα τον γνωρίζω και είμαστε στη φάση "σε κοιτάω στα μάτια και κουνάω το κεφάλι δήθεν πως σε προσέχω". 
Πάντως έχει πλάκα!
 Αρχίζω και ξαναθυμάμαι πώς είναι να φλερτάρεις (μετά από 5 χρόνια σχέσης). 


Αύριο το πρόγραμμα έχει Αθήνα διότι θα πάμε στο θέατρο με το σχολείο (Εκκλησιάζουσες της Κάρμεν Ρουγγέρη η διασκευή) και θα ακολουθήσει συνάντηση με τους Άγγλους (θα έρθουν με το λεωφορείο μας στην Εύβοια, φαντάζομαι ότι οι μαθητές μου θα τους κοιτάζουν σαν εξωγήινους)! 


Δευτέρα έχω κανονίσει να εκδράμω με τον all time classic χαρταετό - ΠΑΟΚ, ξέρετε, αυτόν τον κλασσικό που πουλάνε στα φανάρια πριν τις Εθνικές οδούς. 
Χαμός θα γίνεται αλλά εγώ θα πάω στο χωριό που διδάσκω να κάνω κούλουμα, έτσι θα τα περάσω με τη δεύτερη οικογένειά μου, τους μαθητές μου ντε! 
Τα μαιμουδάκια μου! 


Κοίτα να δεις, ήθελα να γράψω δυο λέξεις και κατέληξα πάλι να γράψω έκθεση ιδεών.
Σας φιλώ, όλους, έναν - έναν!
Είστε μεγάλη συντροφιά!